Από μικρά παιδιά μας μαθαίνουν να είμαστε καλά παιδιά, να κάνουμε το σωστό, να μη βλάψουμε τον άλλον, να μη λέμε ψέμματα να είμαστε βρε παιδί μου σωστοί άνθρωποι.
Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει την ατάκα αυτή “Να γίνει σωστός και καλός άνθρωπος”
Να βοηθάμε ανιδιοτελώς τον συνάνθρωπό μας, να κάνουμε το καλό και να μην περιμένουμε αντάλλαγμα.
Μαθαίνεις λοιπόν ότι έτσι πρέπει να είσαι και πορεύεσαι κατ’ αυτόν τον τρόπο.
Μεγαλώνεις και εκεί κάπου στην εφηβεία, αρχίζεις να έχεις απορίες…
Οι αμφιβολίες κατακλύζουν το μυαλό σου, μωρέ πρέπει όντως να είμαι σωστός;
Να αυτός είναι λαμόγιο, όλοι το ξέρουν ρε φίλε. Ναι αλλά μπροστά του κανείς ποτέ δεν θα πει τίποτα, ασχέτως αν από πίσω δουλεύουν υπερωρίες τα φτυάρια.
Ανήσυχος έφηβος, το συζητάς με τους δικούς σου ανθρώπους – με αυτούς που εμπιστεύεσαι, και σου λένε μη δίνεις σημασία, εσύ να κάνεις το ΣΩΣΤΟ και θα το βρεις μπροστά σου.
Λες δε μπορεί κάτι θα ξέρουν όλοι αυτοί ή ελπίζεις πως κάτι ξέρουν λόγω εμπειρίας και ότι μελλοντικά θα βγουν αληθινοί.
Σπουδάζεις και ξεκινάς την επαγγελματική σου πορεία, ΠΑΛΙ βλέπεις ότι οι άλλοι αυτοί ντε που δεν είναι σωστοί/καλοί άνθρωποι επιβιώνουν εις βάρος άλλων, φοροδιαφεύγουν, έχουνε μια χαρά θέσεις εργασίας, κάνουν καριέρες με τα ψέμματα, έχουν στήσει από το τίποτα εταιρίες που τις κλείνουν σε μια νύχτα, φεσώνουν όλον τον κόσμο και δεν τρέχει τίποτα, παίρνουν κρατικές επιδοτήσεις για το τίποτα…
Και όμως αυτοί ζουν καλά και είναι κύριοι, γιατί φυσικά ζούμε σε μια χώρα που βασιλεύει η ατιμωρησία και όχι η ανομία όπως λανθασμένα πιστεύουν πολλοί.
Τα βλέπεις λοιπόν όλα αυτά και πάλι γυρνάς την πλάτη και λες ΟΧΙ εγώ δεν θα γίνω έτσι.
Αλλιώς έχω μεγαλώσει αλλιώς πρέπει να πορευτώ, δεν θα τους κάνω το χατήρι.
Τα χρόνια όμως περνάνε και οι “σφαλιάρες” διαδέχονται η μια την άλλη, και όλες είναι αποτέλεσμα της καλοσύνης σου.
Γιατί θέλεις εσύ να είσαι σωστός στις επαγγελματικές σου υποχρεώσεις ενώ οι συνάδελφοι/συνεργάτες/πελάτες ΔΕΝ είναι…
Θες να πληρώνεις τις υποχρεώσεις προς το κράτος ενώ την ίδια ώρα βλέπεις τους γνωστούς άλλους να μην πληρώνουν και να ζουν μια χαρά, ξέροντας πως κανείς δεν θα τους ακουμπήσει…
Θες να μη λες ψέμματα στον άλλον όταν τον κοιτάς στα μάτια, μα ο άλλος δεν το έχει σε τίποτα να σε πουλήσει και να σε αγοράσει στο λεπτό…
Παραμελείς και απαξιώνεις τον εαυτό σου τελικά για όλους τους άλλους, σκίζεσαι ακόμη και όταν δεν έχεις άλλες δυνάμεις απλώς για να φανείς πως είσαι σωστός και καλός
Τα κάνεις όλα αυτά και λες δε μπορεί κάποια στιγμή θα εισπράξω και εγώ την ίδια αντιμετώπιση, θα συναντήσω και άλλους τρελούς σαν εμένα…
Δε μπορεί να κάνω τόσο λάθος, εμ έλα που κάνεις
Γιατί τελικά εισπράττεις απαξίωση, αχαριστία, ψέμματα και υποκρισία…
Και όπως πολύ σωστά έχει πει και ο μεγάλος Μιλιώκας στο τέλος σε λένε και ΜΑΛΑΚΑ
Και φτάνει η ημέρα που λες τελικά…
Μα καλά τι στο διάολο προσπαθώ να αποδείξω ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΚΑΛΟΣΥΝΗ ΜΟΥ!
Εγώ θα αλλάξω τον κόσμο; Εγώ θα τους αλλάξω μυαλά;
Όχι φίλε δεν θα τους αλλάξεις εσύ τα μυαλά όσο και αν αυτό ήθελες να πιστεύεις
Άνθρωπος είσαι και κάποια στιγμή σπας και λες ως εδώ…
Μαθαίνεις να είσαι πιο επιφυλακτικός, να δίνεις λιγότερα και σε λιγότερους… Μόνο έτσι θα εξασφαλίσεις τη δικιά σου σωματική και ψυχική υγεία
Υ.Γ Όχι δεν πρέπει να γίνεις σαν αυτούς που μισείς, όχι δεν πρέπει να ξεπουλήσεις τις δικές σου αξίες
ΜΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΕΙΣ
Και να σου πω και κάτι και να σε πουν κακό καμιά φορά, δεν έγινε και τίποτα, ίσως τελικά να μην είσαι εσύ ο κακός της υπόθεσης…
Comments